वादळात हि मी स्तब्ध असा
जसा अविचल मेरुमंदार उभा
कित्येक वादळे आले , गेले
मी तटस्थ लोहस्तंभ जसा
आघाताने मी वज्र झालो
प्रतिकाराने मन हे खंबीर
भेटला त्याने दिला धडा
जीव लावला तो घेई वळसा
मी मुळचा मृदू , संवेदनशीलच
काळाने मला बनवला हिरा
मी हि उन्मळून पडणारच
पण
वादळालाही पुरून उरणारा मी
कोण जाने ती झुळूक येईल केंव्हा ?
११ : २२ ~~~~~~~~ २४/ ०७ / २०१४ ~~~~~~ गुरुवार
