वडिल हाच आधार , वडील हेच अस्तित्व व वडिलांचे असणे हीच सुरक्षिततेची भावना

( हि पोस्ट १२ एप्रिल २०१२ रोजी पोस्ट केली होती . . .आज पुनः पोस्ट करत आहे ) 

वडिल हाच  आधार ,  वडील हेच अस्तित्व व वडिलांचे असणे हीच सुरक्षिततेची भावना


आपल्याकडे वडिलाबद्दल फारच कमी बोलले जाते .आई बद्दल भरभरून बोलले जाते . आईचा महिमाही तसाच आहे , परन्तु आज वडिलाबद्दलच .

काल आमच्या एका धर्माच्या ताईला , त्यांच्या वडिलांची आठवण झाली .ते त्यांच्या वडिलांना " अन्ना " असे म्हणायचे . आम्हालाही आमचे वडील आठवले .आम्हीही त्यांना " अन्ना " असेच म्हणायचो .

आमच्या वडिला बद्दल पुन्हा कधी तरी लिहील परंतु " पुरुष हृदय " काय असते ह्याचा एक नमुना अवश्य सांगतो . 

१९७२ चा दुष्काळ होता , सूर्य अक्षरश: आग ओकत होता , पाण्यासाठी लोक कित्येक किलो मीटर अनवाणी जायचे . गावाचे सरपंचच काय गावाचे पाटील व गावातील प्रतिष्टीत लोक रोजगार हमीच्या कामावर काम करायचे . अमेरिकन लाल मका , मिलो व सुकडी वर संपूर्ण गुजराण चालायची ...उन्हाने जमिनी सहित माणसेही करपून गेली होती . कधी कधी नाहीं , घरात खाण्याची दररोज मारामार असायची ...उपाशी तपशी दिवस व रात्र काढणे तर नित्याचेच होते . मी तेंवा ६ / ७ वर्षांचा असेल , म्हणजे काहि कळण्याचे ते वय नव्हते . त्या दिवशी , कुठलातरी सण होता ..साजरा करायचे सोडून द्या , खायालाही काहि नव्हते ..

घरात खाणारी आम्ही सहा भावंडे व आई वडील ..शिळ्या तुकड्या वरून हि आम्हा भावंडात ओढा ओढी होत असे ..ते शिळे तुकडे हि शिल्लक नव्हते ..आई ने सांगितले , वडिलांना बघ म्हणून ....मी अनवाणीच दगड काटे तुडवीत ( तेंवा चप्पल असते हे काहि आम्हाला ठाऊक नव्हते ) मी दूर माळ रानावर वडिलांना एका दगडावर बसलेले पहिले ...आजू बाजूला दूर दूर पर्यंत कुणीच नव्हते ...जवळ जाऊन पाहतो तर आमचे आण्णा जोरजोरात ओक्सा- बोक्षी रडत होते ,..अगदी हंबरडा फोडूनच...मी हि त्यांच्या सुरात सूर मिळवला ...पण कळले काहीच नाहीं ...तो प्रसंग अजूनही मनात घर करून राहिलेला आहे ...रात्रीच्या अंधारात सगळे झोपी गेल्या नंतर एकटेच अंथरुणात विचार करत बसलेले वडील हि अजून आठवतात ...

......तर सांगायचा मुद्दा हा होता कि " पुरुष हृदय " हे विशाल वट ( वड ) वृक्षा सारखे असते ...वरून सर्व आलबेल दिसत असते ...सर्वांची काळजी घेत असते ..सर्वांची किलबिल ह्यांच्या हृदयाला फुटलेल्या फांद्यावर ,पानावर , फुलावर , फळावर सुरु असते ...आणि हे असते तटस्थ , कुठल्याही भावना मनातल्या मनात जिरवून ....ओरबड नार्यांचा त्रास सहन करत , ओरखडे देणाराकडे अगतिकपणे पाहत...आतल्या आत कुजून ..वरून जरी हिरवेगार दिसत असले तरी आतून पूर्ण चिंता रुपी किड्या मुंग्यांनी पोखरलेले असतात ....अन एक दिवस ...काहि कळायच्या आत धाडदिशी उन्मळून पडतात ....कोसळतात ......नंतर आपल्याला कळते ...अरे आपण पोरके जालोय ...आपले आकाशच हरवले आहे ....आपल्या पंखाना जरी बळ आलेले असले ,..तरी , पाय स्थिर पणे ठेवावेत असा आधारच राहिला नाहीं ....आमचाही आधार असाच ८ वर्ष पूर्वी निघून गेला ...आता राहून राहून वाटतंय " आण्णा " आता असते तर बरे झाले असते .......असो

.......आमची एक मल्याळंम मैत्रीण आहे. सध्या एका मोठ्या mnc कंपनी मध्ये मोठ्या व जबाबदार पदावर कार्यरत आहे . आम्ही काही वर्षे एकमेकांचे सहकारी होतो .दोन वर्षा पूर्वी तिच्या ( त्यांच्या ) वडिलांचे निधन झाले . वडील अचानक गेले . एकुलती असल्या मुळे ( व एकूणच सासुरवाशीण मुलींचा वडिलावर जास्त प्रेम असते ... ) ते दुख: तिला पचवायला जड गेले. गेल्या वर्षी वर्ष श्राद्ध असल्यामुळे सगळे नातेवाईक एकत्र (कदाचित ) शेवटचे जमणार होते ....मी तिचे दुख: हलके करण्यासाठी व वडिलांचे मोठेपण शब्द बद्ध करण्यासाठी मी माझ्या वडिलांना समोर धरून काही ओळी लिहिल्या होत्या ...कदाचित शब्द प्रभावी नसतील हि , परंतु भाव पुरेपूर भरलेला आहे .... किंवा दोष असेल तर माझ्या मांडणीत असावा ...

हमने आसमान को हिलते - गिरते देखा है
हमने हमारे आँखों से सागर बहते देखा है
हमारे प्यार का साया हटके हमें अब घुप नशीब हुई हैं
आप कहा हो पप्पा ?......हमारा चलाना मुश्किल हो गया हैं

आप के होते , हम कितने बेफिक्र थे
जिंदगी से, ज़माने से
आप के होते ,हम कितने खुशहाल थे
अपने आप से , अपने आप me
आप कहा हो पप्पा ?........हमारा हसना मुश्किल हो गया हैं

आप की यादे धुंदली सी होती जा रही हैं
हर एक आनेवाला दिन अब तो कल में तब्दील हो रहा है
किसी मोड़ पर हम अपने आप को देखते हैं तो......
तो पता चलता हैं .आपने हमारे लिए कितना कुछ किया
आपके संस्कार,आपके विचारो पे हमें फक्र हैं ,नाज हैं
(लेकिन ) आप कहा हो पप्पा ?......हममे कुछ कमिया आ गयी हैं ...

आपकी उंगली पकड़ के हम बड़े हुए ,आपके कन्धो पे खेले-कूधे
आपने हर मुश्किल को ,हमारे लिए बांध के रखा ,...हमको खरोच तक नहीं आने दी
आपने आपके आंसू खुद पीके ,हमें इस मक़ाम तक ले आये
आप कहा हो पप्पा ?.. देखो हममे कुछ समज आ गयी है

आप कहा हो पप्पा?......हमारी नज़रे आप को दुंद रही है

आप कहा हो पप्पा? .......देखो तो हम सब इक जगह जमा हुयें है

आप कहा हो पप्पा ?.....नन्हे नन्हें हाथ आपसे कुछ मांग रहे है

आप कहा हो पप्पा ?.....अब हमारी बारी है ,आप के लिए कुछ करने की

हम को इक मौका दो पप्पा ........आप कहा हो ?

५.०० .....................रविवार........................ १० / ०४ / २०११